Dit is dus echt zo'n walgelijk verantwoord maaltje dat ik binnensmonds er zelf van moet kotsen. Het feit dat alle groenten (behalve de rucola) ook nog afkomstig waren uit mijn moeders biologisch-dynamische macrobiotische moestuin maakt 't allemaal nog even net wat erger. Maar! Het was wel megalekker. De gegrilde polenta die ik bij de groenten had gemaakt, maak ik altijd als ik geen inspiratie heb maar toch zin in iets goeds. Ook heel lekker met een pruttelpotje van aubergine, tomaat en basilicum (misschien ooit een recept?).
Ingrediënten (voor de polenta)
100 gram polenta (let even op dat je de snelkookversie haalt, anders mag je 50 minuten gaan wachten tot het papje kookt. Ik heb altijd deze)
0,4 liter groentebouillon (400 ml. water + een bouillonblokje)
Klontje boter
Klein handje geraspte kaas (ca. 20 gram?)
Eventueel verse kruiden, zoals basilicum, oregano, salie, tijm
Breng de groentebouillon aan de kook. Zet het vuur zacht, voeg de polenta toe en blijf roeren tot de klontjes eruit zijn. Als het een beetje aardappelpuree-achtige constitentie heeft, is het klaar. Haal de pan van het vuur, voeg de boter, kaas en kruiden toe en roer dit nog even goed door. Stort het mengsel dan uit op een vlak ingevet oppervlak (een bord, bakplaat, snijplank. The world is your pickle!), en laat het zo'n kwartier opstijven. Snijd de plak polenta in stukken, zet een grill- of koekenpan op en bak de stukken krokant in wat olie.
Voor de gegrilde groenten schil en snijd je de groenten eventueel, kwak je er wat olijfolie/peper/zout/knoflook/citroensap op, en stop je ze voor zo'n 20 minuten in de oven op 200 graden. Let op dat groenten als bietjes en wortelen er langer over doen om gaar te worden dan courgettes of aubergines, dus houd daar rekening mee en snijd die eersten in kleine blokjes (ik vind zachte worteltjes niet te kanen dus houd ze liever wat knapperig).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten